Entradas

Mostrando entradas de noviembre, 2012

- ¿Cómo lo llevas?

- Yo bien, nada como estar libre tío. Sin rendirle cuentas a nadie, ni rallarte por nadie.. ¿Cómo lo llevas tú? Ambos estaban sentados en el paseo marítimo. Levantó la cabeza para mirar el mar. - No tan bien, yo si la echo de menos. - Nunca entendí eso.. ¿Cómo se da uno cuenta de que echa de menos a alguien? Se ríe y baja la cabeza. No le queda otra más que esbozar una sonrisa ante semejante pregunta. Simple pero, sin duda, también compleja. - Veamos.. un día, sin más, te despertarás en tu cama. La notarás fría, no encontrarás explicación ni sentido a esa sensación, pero creeme, estará fría. Otro día dejarás de oler su colonia en tu ropa, y hasta te olvidarás de cómo era esa colonia, y eso te desesperará aún más. Otro día, te entrarán unas ganas terribles de acariciarla, de mirarla a los ojos. Pero no podrás. Luego, recordarás cuando te reías con ella y querrás volver a hacerlo. Pero tampoco podrás. Cuando no la tengas para darle muchos besos, cuando ya no puedas est...

Como si fueras perfecto

Así actúas. Hablas como si en la vida hayas cometido un fallo, como si absolutamente todo fuera mi culpa. He tenido la culpa de muchas cosas, y lo he reconocido, como cualquier persona normal haría. Tú no. Pese a que también has cometido fallos, no los has reconocido, el orgullo no te deja. Al contrario, hablas como si fueras tú el que tiene que conceder el gran perdón. No te reconozco. Pensaba que era más orgullosa que tú, pero veo que estaba muy equivocada. Sólo te digo que no intentes pasarte de listo, ni pensar que tienes la piel del oso vendida antes si quiera de haber salido de caza. Amigos cuando quieras. Pero no intentes catar sin comprar. Con el tiempo es difícil descubrir qué es lo que se busca y lo que se quiere. Es mucho más fácil descubrir qué es lo que no se quiere. ¿Sabes? Hay gente que aún tiene de eso llamado amor propio, de lo que muchos escasean.

Un ángel como el sol tú eres

Imagen

Un angelo disteso al sole

Imagen
Puedes ir por el lado fácil. Puedes intentar odiarme y pensar que soy yo la única culpable. Puedes despertarte al lado de otra, y decirle que solo tienes ojos para ella. Pero esto sigue vivo en tu interior. Y eso es más fuerte que dejar pasar el tiempo o poner tierra de por medio. Éramos el uno para el otro y lo sabes, pese a todo. Lo malo es que no lo quisiste ver, ni valorar.  Nos hemos hecho daño. Ninguno de los dos ha sido la víctima, porque ambos hemos hecho las cosas mal. Pero cuesta demasiado perdonar. El orgullo se ha apoderado de nosotros, y es tarde para echarlo. Nos quisimos como nadie, y esas cosas siempre quedarán. Cada momento que vivimos. Cada sitio. Perfecto a nuestros ojos. No me he acostumbrado a estar sin ti  ni a decirle a todos que no estás. Poner buena cara y sonreír. Pero es lo mejor, ¿qué si no? Dejar de lado el rencor y caminar, cada uno, por su camino, a donde quiera que lo tenga que llevar el destino.  Pero sé que tu rencor aún sigue ...

No te detengas

Imagen
No dejes que termine el día sin haber crecido un poco, sin haber sido feliz, sin haber aumentado tus sueños. No te dejes vencer por el desaliento. No permitas que nadie te quite el derecho a expresarte, que es casi un deber. No abandones las ansias de hacer de tu vida algo extraordinario. No dejes de creer que las palabras y las poesías sí pueden cambiar el mundo. Pase lo que pase nuestra esencia está intacta. Somos seres llenos de pasión. La vida es desierto y oasis. Nos derriba, nos lastima, nos enseña, nos convierte en protagonistas de nuestra propia historia. Aunque el viento sople en contra, la poderosa obra continúa: Tu puedes aportar una estrofa. No dejes nunca de soñar, porque en sueños es libre el hombre. No caigas en el peor de los errores: el silencio. La mayoría vive en un silencio espantoso. No te resignes. Huye. "Emito mis alaridos por los techos de este mundo", dice el poeta. Valora la belleza de las cosas simples. Se puede hacer bella poesía sobre pe...

Inimaginable

Imagen
Duele. Una fuerza que desconozco me presiona el pecho. Y créeme que no consigo recuperar el aliento, es un ahogo constante. Me he pasado la noche con las mejillas empapadas y con unas ganas de gritarle al mundo que sigues siendo mi primer y último pensamiento del día. Aún estoy en el nivel cero. Pero debo tener amor propio y superar que has sido tú el que ha decidido y aceptado el hecho de perderme y dejar pasar mi tren. He intentado salvar lo insalvable, demasiadas veces. Ahora solo queda parar, respirar y retomar mi vida exactamente donde la dejé. Nunca pensé que pudiera experimentar un dolor igual, nunca. Como tampoco imaginaba, antes de conocerte, que era capaz de amar con tanta fuerza y entrega. La misma fuerza que experimento ahora, pero cambiando amor por dolor. Dicen que por cada mes que has pasado enamorado de una persona, se tardan 3 meses en olvidarla. Sea cual sea el tiempo que tenga que esperar para sentirme liberada, lo esperaré, seré paciente. Todo sea por dejar de s...

Sen alma

Imagen
Así coma unha pedra, así vivo dende agora. Así me deixaron. Agora serei capaz de facer tantas cousas que antes nin me atrevía si quera a pensar. Xa non me importarán os sentimentos dos demáis e buscarei o meu benestar. Como debía ter feito dende sempre. Disfrutarei da vida e da xuventude, que seica voa e logo xa non volve. Disfrutarei dos praceres da vida, e dos pecados da mesma. Disfrutarei todo o que non disfrutei ata agora, e fareino sin asomo de dúbida ou inseguridade. Por que esas palabras morreron para min. Disfrutarei dos meus amigos e amigas. Disfrutarei das atencións das que teño a sorte de ser protagonista. Porque mentres un desperdicia que unha rapaza de sentimentos sinceiros se arrastre, outros se arrastran por esa mesma rapaza. Non hai motivos para atascarse como se fora auga podre. Son como a chuvia de outono, e a chuvia cae e flúe. Non me chegarían vidas para agradecer o apoio dos meus achegados, o cariño, as atencións e as palabras de ánimo dos mesmos. Agora a miña ...

Namórate.

Imagen
Ilusiónate. Pensa. Imaxina. Morre cos nervios. Cómete a cabeza por el ou ela. Berra. Ri. Chora. Sinte. VIVE. Tanto si te namoras por primeira vez, coma si non. Tanto si tes recordos, apertas e bicos que te perseguen aínda que te alonxes kilómetros, coma si non tes recordo nin experiencia algunha sobre o amor. Quen che pode impedir namorarte? Só tu. Pero por qué impedilo? Non queres sentir esa sensación no estómago que moitos chaman "bolboretas"? Esos nervios primerizos. Porque por moitos beizos que biques, cando te atopas cuns beizos ós que non estás acostumado volven esos nervios tontos, coma os do primeiro bico inocente que deches de neno. Date a oportunidade de namorarte. Non xulgues a todo ser humano coma mentirosos e insensibles só porque te tropezaches cunha pedra sen sentimentos polo camiño. Caíches? Pois érguete e camiña, corre. Corre cara os brazos dunha nova ilusión, uns novos pensamentos, unha nova causa para as túas risas e os teus sorrisos. Berra o feliz ...

Miro el firmamento,

y pienso. Quizás sea este frío helador que me está devorando en esta terraza vacía, pero mi mente ha llegado a la única conclusión que me satisface. No debí engañarme. Lo nuestro en ningún momento ha sido ni mucho menos un cuento de hadas. No hay tantos recuerdos bonitos como intento plasmar en mis palabras. Intento consolarme pensando que lo que tuvimos fue genial, que no tuvimos ni un solo tropezón antes de la caída final. Pero no, no fue así y ambos lo sabemos. Si este año estuvo lleno de algo, fue de discusiones y malos entendidos. También estuvo lleno de besos, abrazos y buenos momentos, sí. Pero ya se sabe lo que se dice: Un solo recuerdo malo puede volver insignificante e incluso hacer olvidar cien recuerdos buenos. Y es así, y así lo veo. Por fin. En realidad, no he perdido tanto como pensaba. Pues en besos, abrazos y buenos momentos, no fuiste el primero en dármelos. Y mucho menos serás el último. ¿No es gracioso? Estoy intentando olvidarte con la misma persona que una ...